Гордон Мирон

אקח מעיל צבאי, כסדת מתכת,
צבועים צבעי-מגן, בגון שלכת,
אצעד על-פני רחוב גיבן, סרוח,
כמה פשוט בתור חייל לשוח.

את כל צרות עבר מלב אשכיח,
אין צורך לעבוד, לא להרויח,
בתוך ידי מקלע כבד ינוח
כמה פשוט בתור חייל לשוח.

אם דבר-מה נכשל – לא ענייננו,
מולדת, כך אומרים, צוותה עלינו,
מה טוב להיות מכל אשמה בטוח –
בתור חייל, חייל פשוט, לשוח...

Возьму шинель, и вещмешок, и каску,
В защитную окрашенные окраску,
Ударю шаг по улочкам горбатым...
Как просто стать солдатом, солдатом.

Забуду все домашние заботы,
Не надо ни зарплаты, ни работы -
Иду себе, играю автоматом,
Как просто быть солдатом, солдатом!

А если что не так - не наше дело:
Как говорится, родина велела!
Как славно быть ни в чем не виноватым,
Совсем простым солдатом, солдатом.

1960 - 1961